- Patron

Patron

• 
• 

 „Rzeczywistość jest z tej samej przędzy co marzenia.”

Władysław Stanisław Reymont – nasz patron

Reymont Władysław Stanisław, właściwie Stanisław Władysław Rejment (1867-1925), polski prozaik, laureat Nagrody Nobla 1924. Syn wiejskiego organisty, od 1880  przebywał w Warszawie, gdzie był m.in. uczniem krawieckim, 1884 wyzwolonym na czeladnika. Najprawdopodobniej ukończył jedynie 3 klasy Warszawskiej Szkoły Niedzielno-Rzemieślniczej. Do 1887 występował w wędrownych trupach aktorskich. Od 1888 robotnik kolejowy, w 1891 zaangażował się do Towarzystwa Dramatycznego  w  Piotrkowie,  występował  także  w teatrze amatorskim w Skierniewicach. Od 1893 osiadł w Warszawie, zajmując się pracą dziennikarską i twórczością literacką. W latach 1895-1897 wiele podróżował (m.in.: Berlin, Bruksela, Paryż, Londyn). 1890 przeżył katastrofę kolejową pod Warszawą, za co otrzymał wysokie odszkodowanie, które pomogło  mu w  materialnej stabilizacji.  W okresie I wojny światowej był członkiem patriotycznych komitetów społeczno – obywatelskich. 1919-1920 gościł dwukrotnie w środowiskach polonijnych w USA. Interesował się nowościami techniczno-cywilizacyjnymi, m.in. był współtwórcą jednej z pierwszych w Polsce spółdzielni kinematograficznej. Od 1882 pisywał wiersze, poświęcone głównie doli ucznia krawieckiego. Debiutował 1892 jako dziennikarz w warszawskim Głosie i jako nowelista  w krakowskiej Myśli opowiadaniem „Wigilia Bożego Narodzenia”. Do 1894 napisał serię cieszących się uznaniem opowiadań, m.in.  „Zawierucha”,  „Na bruku”,  zarówno  z  życia  wsi,  jak i miasta, ujmując się za ludźmi gnębionymi przez niesprawiedliwość społeczną. Nakreślił interesująco życie świata aktorskiego w cyklu utworów, m.in. w powieści „Komediantka” (1895 w Kurierze Codziennym, 1896  wydanie  książkowe),  także   częściowo   w „Fermentach”  (1896 w Bibliotece Warszawskiej, wydanie książkowe 1897). Pomiędzy rokiem 1895 a 1899 Reymont pisał swoją wielką dwutomową powieść „Ziemia obiecana” (wydana 1899, adaptacje filmowe: A. Hertza i Z. Gniazdowskiego, 1927 oraz A. Wajdy, 1975), tworząc wizję okrutnego kapitalistycznego miasta-molocha (pierwowzorem była Łódź). Wiele opowiadań poświęcił wydarzeniom rewolucyjnym, np. „Ave Patria” (1907), przestrzegając przed ich skutkami, choć opowiadał się za walką o niepodległość. W trylogii historycznej „Rok 1794″ (1913-1918)  ukazał  ostatni  okres   istnienia  Polski  przedrozbiorowej.  Za arcydzieło Reymonta uważana jest epicka powieść „Chłopi” (wydanie książkowe tom 1-4, 1904-1909), za którą otrzymał Nagrodę Nobla. Mniejsze znaczenie mają w jego twórczości utwory pisane pod koniec życia, np. „Bunt” (1924), uznanie badaczy współczesnych budzi natomiast szkic powieściowy „Marzyciel” (1908), napisany pod wpływem twórczości F. M. Dostojewskiego.

Kalendarium życia i twórczości Władysława Stanisława Reymonta:

Życie:

1867 – urodził się 7 maja w miejscowości Kobiele Wielkie pod Radomskiem
1884-1887 – występował w wędrownych grupach aktorskich pod pseudonimem Urbański
1888 – przekształcił nazwisko Rejmont na Reymont, pracował na kolei Warszawsko – Wiedeńskiej jako starszy robotnik w miejscowościach Rogów, Krasnowa, Lipie
1893 – przeniósł się do Warszawy i zajął się wyłącznie pracą literacką
1894 – brał udział w pielgrzymce na Jasną Górę wydając rok później        o niej reportaż
1895 – wyjechał z siostrą Jakimowiczową i jej rodziną do Włoch
1896 – przebywał w Łodzi i zbierał materiały do „Ziemi Obiecanej”, odbył podróż do  Berlina, Brukseli, Londynu.
1897 – odwiedził Paryż
1900 – brał udział w katastrofie kolejowej pod Warszawą i odniósł poważną kontuzję
1902 – ożenił się z Aurelią z Szacsznajdrów Szabłowską, pracował nad „Chłopami”
1917 – otrzymał nagrodę Polskiej Akademii Umiejętności za „Chłopów”
1919-1920 – przebywał w USA
1920 – kupił majątek Kołaczkowo
1924 – został uhonorowany nagrodą Nobla
1925 – zmarł 5 grudnia w Warszawie

Twórczość:

1895 – „Pielgrzymka do Jasnej Góry”
1896 – „Komediantka”
1897 – „Fermenty”
1899 – „Sprawiedliwie”, „Lili”,  „Ziemia obiecana”
1902 – „Z pamiętnika”
1902-1909 – „Chłopi”
1907 – „Na krawędzi”
1911 – „Wampir”
1913-1918 – „Rok 1794″
1919 – „Za frontem”
1921-1924 – „Księżniczka”, „Powrót”, „Spowiedź”, „Bunt”

Reymont napisał także wiele nowel, opowiadań, reportaży: „Tomek Baran”, „Śmierć”, „Suka”, „Spotkania”, „W jesienną noc”, „Z ziemi chełmskiej”, „Za frontem”,„Osądzona”, „Przysięga”, „Szczęśliwi”, „Franek”, „Na bruku”, „Pewnego dnia”,  „Z konstytucyjnych dni”, „Jaśkowe ambicje”, „Na Niemca”, „Historia, która by mogła się stać”, „Wspomnienia lat dziecięcych”, „Legenda”.

Jak to się stało, że tak wielki Polak  został patronem naszej szkoły?

• Uczniowie klasy III- rocznik 1999 – 2002 wyszli z inicjatywą wyboru patrona dla gimnazjum. Do imienia szkoły pretendowali: Henryk Sienkiewicz, Władysław Stanisław Reymont, Wisława Szymborska, Juliusz Słowacki, Jan Kochanowski, Stanisław Wyspiański.  W wyniku głosowania,  w którym oprócz uczniów  i nauczycieli wzięli udział również rodzice oraz przedstawiciele władz samorządowych, patronem został Władysław Stanisław Reymont, który urodził się niedaleko Przyrowa- w Kobielach Wielkich, pisał o wsi, a w swoim największym dziele „Chłopi” wspomina  o zakonnicach z klasztoru w Przyrowie. Miał na myśli klasztor sióstr zakonnych w Aleksandrówce. Cóż mogło być bardziej przekonywującego! Okazało się,  że twórczość wybitnego prozaika,  a zwłaszcza wielkie dzieło ”Chłopi” są najbliższe naszej społeczności uczniowskiej i nie tylko.

   

• W dniu 5 lutego 2002r. Rada Gminy podjęła uchwałę o nadaniu  naszej szkole  imienia Władysława Stanisława Reymonta. Uroczystość nadania imienia naszemu gimnazjum odbyła się w dniu 4 czerwca 2002r. w obecności przedstawicieli miejscowych władz samorządowych, nauczycieli z sąsiednich szkół, rodziców, młodzieży szkolnej. Przecięcia wstęgi, a tym samym uroczystego nadania imienia naszemu gimnazjum dokonali:  Wizytator Delegatury  Kuratorium Oświaty– mgr Renata Dziura, Wójt Gminy– mgr inż. Robert Nowak,  Dyrektor Szkoły– mgr Maria Stępień, przewodnicząca Rady Rodziców- Adela Kremblewska,  przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego– Katarzyna Kremblewska

  

• Corocznie luty jest obchodzony w naszej szkole jako miesiąc Reymonta- Miesiąc Patrona Szkoły. Cenimy dorobek naszego wielkiego pisarza, cieszymy się, że to właśnie on patronuje naszej szkole i każdego roku uroczyście odchodzimy święto Patrona Szkoły i w każdym roku  poszukujemy innowacji  w obchodach tego święta, np.  w karczmie „U Boryny” przy dźwiękach ludowej muzyki można było poczęstować się drożdżowym ciastem, chlebem ze smalcem, gotowaną kapustą  i domowej roboty pierogami.Z tej okazji  odbywają się liczne konkursy, plastyczne, literackie o tematyce, np. Gdybym był wójtem gminy?, Moja miejscowości wczoraj i dziś, Turystycznym szlakiem po gminie Przyrów, Moja miejscowość w poezji. Młodzież szkolna omawia fragmenty „Chłopów”, przygotowuje się do konkursu wiedzy o życiu  i twórczości pisarza, opracowuje albumy o patronie. Zwycięzcy otrzymują nagrody, najczęściej są nimi dzieła pisarza. Uczniowie klas pierwszych poznają sylwetkę naszego patrona,  oglądając film „Moje życie skrętami bieży”.

 

•  Dzień Patrona Szkoły jest okazją do przybliżenia postaci wszystkich polskich laureatów Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   Tak się stało w roku 2009  i w 2013. Gimnazjaliści przybliżali biografie wszystkich laureatów Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, redagowali prace literackie na temat: W jakiej dziedzinie chciałbym zostać laureatem Nagrody Nobla     i dlaczego?, Gdybym został laureatem Nagrody Nobla to…

 

• W 2008r. po raz pierwszy wzięliśmy udział  w Zlocie Szkół Reymontowskich, a odbywał się on w Lipcach Reymontowskich, stolicy chłopskiej epopei. Należymy więc do wielkiej Rodziny Reymontowskiej. W 2009r. uczestniczyliśmy w Zlocie Szkół im. Reymonta w  Kołaczkowie, a w 2010r.—w Warszawie. W roku 2011 na Zlot do Tuszyna wybrali się przedstawiciele SKPTTK , aby zaprezentować odznakę turystyczną „Śladami Reymonta”.

 

• Cenimy dorobek naszego wielkiego pisarza, cieszymy się, że to właśnie on patronuje naszej szkole i każdego roku uroczyście odchodzimy Dzień Patrona Szkoły.